Ogłoszenie

Carmen Dawson

Kandydatka

Skąd: Dominica

Dołączył: 2016-03-23

Liczba postów: 1,038

Klasa: 2

Wiek: 17

♥ Carmen Dawson ♥

CARMEN DAWSON

Podstawy
Imię i nazwisko: Carmen Dawson
Wiek: 17 lat
Kasta: 2
Praca: początkujący sportowiec (dziedzina: pływanie)
Prowincja: Doninica

Wygląd
Figura i wzrost: koścista, 168 cm
Kolor skóry: brzoskwiniowa
Kolor oczu: intensywnie zielone
Styl włosów: proste
Kolor włosów, długość: długie, kręcone

Charakter
Podstawowe cechy charakteru:
- charyzmatyczna
- złośliwa
- ironiczna
- uparta
- rozgadana
- wesoła
- czasem rozkojarzona
- energiczna
- ruchliwa
- w miarę tolerancyjna (nie przepada za niższymi klasami)
- opryskliwa

Hobby/Co lubi robić:
imprezować,pływać,spotykać się ze znajomymi,chodzić na zakupy,szkicować (ubrania),ubierać się w sukienki i spódniczki.
Czego nie lubi robić:
słuchać innych,marnować czas na bzdury,udawać.
Umiejętności:
zna trzy języki: francuski,włoski i hiszpański,gra na gitarze,świetnie pływa i bardzo szybko biega
Słabości:
nie potrafi usiedzieć w jednym miejscu,za dużo mówi,potrafi niesprawiedliwie oceniać,fatalnie gotuje.

Inne
Kilka słów o jej historii:
Tak na prawdę Carmen nie może narzekać na swoje życie. Jest bogatą dwójką, ma wspaniałego brata i rodziców, którzy pomimo braku czasu i problemów małżeńskich próbują zrozumieć dorastającą córkę.
Dlaczego przystępuje do Eliminacji, jakie ma do nich ogólne nastawienie:
Od zawsze była zaintrygowana pałacem i chciała dostać się do eliminacjami. Jako mała dziewczynka namawiała swojego o rok starszego brata, Matta na zabawę w księcia i księżniczkę. Do dziś Matt jej to wypomina i nazywa ją "małą księżniczką".

Ciekawostki:
- nie ma ulubionego koloru,
- kiedy była mała zaatakował ją pies i do tej pory panicznie się ich boi,
- ma uczulenie na orzechy,
- strasznie się denerwuje gdy ktoś mówi jej co powinna, a czego nie powinna,
- ma wielu wielbicieli ale nigdy nie miała chłopaka,
- nie lubi nosić spodni.

Ostatnio edytowany przez Carmen Dawson (2016-03-23 17:53:54)

---

Cza­sem trze­ba wy­ciszyć bi­cie ser­ca,
by usłyszeć czy­jeś kro­ki w naszym świecie samotności.