Dom Delilah Bellerose

Delilah Bellerose · 2016-03-25 15:23:10

Delilah Bellerose · 2016-03-26 15:30:52

WYDARZENIA ZE WSTĘPU DZIEJĄ SIĘ W DOMU BRATA DELILAH (ten po lewej, z balkonem), ALE ROZMOWA ASHEM BĘDZIE W JEJ DOMU RODZINNYM

– Czy ktoś ci już kiedyś nie mówił, że palenie zabija?
Odwracam się, nadal trzymając dopalającego się już papierosa w dłoni.
– Ty. Jakieś milion razy. A ja milion razy miałam to gdzieś. – Myślę przez chwilę. – Czekaj. Z tym to już milion razy i jeden.
Mitchell przewraca oczami.
– Cóż za dokładność.
W dzień przedstawienia wyników losowania kandydatek do Eliminacji, postanowiłam nocować u niego i jego żony. Nie dałabym rady siedzieć z moimi rodzicami, tym bardziej, że chcieli zaprosić paru naukowców. Wiadomo: renoma. Nie dość, że „złote dziecko Illei” to jeszcze kandydatka na królową. Zapewne byłabym jedną z najbardziej pożądanych naukowców w państwie.
Tak jakbym już nie była.
– Może powinnam była zostać u nas w domu – wzruszam ramionami.
Mój brat bliźniak kręci głową, przez co pasma jego blond włosów opadają mu na czoło. Odsuwa je ruchem dłoni.
– Pewnie, wraz z rodzicami i ich kumplami, którzy są zbyt zapatrzeni w ekrany komputerów, by znaleźć sobie żony.
– To naukowcy, Mitch. – Unoszę brew. – Muszą się skupić na tym, żeby nam pomóc.
– I wcale od nich teraz nie uciekasz. – Śmieje się mój brat.
Zdenerwowana odwracam się w jego stronę, przez przypadek uderzając go włosami w twarz.
– Przed nikim nie uciekam! – Syczę.
– I dlatego się właśnie denerwujesz.
Biorę kilka głębszych oddechów. Opieram się o barierkę.
Nie daj się wyprowadzić z równowagi, Delilah.
Spoglądam na niego znowu.
– Kocham rodziców. Wiem, że oni też kochają mnie. Po prostu czasami zbyt wiele ode mnie wymagają, ale robią to dla mojego dobra – mówię. – A co do naukowców… Nie są tacy źli.
Brat klepie mnie po ramieniu, zabiera mi papierosa i zaciąga się. „Palenie zabija.” I kto to mówi?
– Oczywiście. Może po prostu ja nie mogę znieść ich ciągłej paplaniny o tym twoim serum naprawiającym nogi czy coś takiego – przewraca oczami.
– Serum regenerujące uszkodzone komórki, idioto. – Odbieram mu z powrotem papierosa. – Jak cię wyślą na front i stracisz kończyny, jeszcze mi podziękujesz. A ja będę mówić „a nie mówiłam?”
– A ja powiem… – Zaczyna mówić, a ja mu przerywam.
– A ty nic nie powiesz, bo będziesz pod narkozą. Może jak będziesz złośliwy, przy okazji wszczepię ci implanty i będziesz miał biust jak kobieta.
Chłopak przygląda mi się naburmuszony.
– Książę cię pokocha za twoją uprzejmość – stwierdza.
– Książę nigdy mnie nie pozna. – Biorę papierosa do ust.
Chłopak czochra mi włosy. Czasami traktuje mnie jak dziecko, choć oboje mamy po osiemnaście lat.
Kończę papierosa i mam już zapalać kolejnego, gdy słyszę jak żona Mitchella woła go po imieniu. Brat patrzy na mnie, po czym odwraca się w stronę drzwi.
– Co się dzieje, Ronns? – Pyta słodkim głosem.
Przewracam oczami. Miłość jest dziwna.
Na balkon wychodzi niższa ode mnie blondynka, co akurat nie jest dziwne, bo większość dziewczyn jest ode mnie niższa. Uśmiecha się nieśmiało i zakłada włosy za ucho.
– Mitchie, zaraz zacznie się Biuletyn – zwraca się do mojego brata, po czym patrzy na mnie. – Chyba nie powinnaś tego przegapić.
Kiwam głową. Dziewczyna wchodzi do środka domu. Mój brat patrzy za nią tęsknym wzrokiem. Co za kretyn. „Nie będę miał żony”. „Muszę się skupić na książce”. Jasne. Ona nie jest nawet jakoś bardzo ładna i jeszcze jest nieśmiała. On nigdy takich nie lubił. Choć podobno jak są sami, zachowuje się zupełnie inaczej.
Ruszamy za nią do salonu z telewizorem i siadamy na kanapie. Mitch nalewa mi i sobie wina, a swojej żonie wody, siada obok Ronnie i obejmuje ją ręką, popijając jednocześnie alkohol z kieliszka.
Biuletyn jak zwykle rozpoczyna się od różnych informacji na temat państwa, pustosłowia na temat sukcesów naszej monarchii i o projektach ustaw, które niby mają polepszyć nasze życie. Przewracam oczami i upijam łyka wina. Chyba nie dam rady zrobić tego na trzeźwo.
Po tej całej paradzie idiotów, przychodzi kolej na kolejną błazenadę, bo przed kamerę wychodzi uśmiechnięty od ucha do ucha Ashanim Daniels, „seksowny prezenter”, do którego wzdychają tysiące dziewczyn w Illei. Unoszę brwi. Ten jego uśmiech… Czy ktokolwiek się na niego nabiera? Najwidoczniej. Widać nie trzeba być autentycznym, gdy ma się odpowiednią aparycję.
Daniels robi krótki wstęp, takie trochę pieprzenie o Szopenie, po czym zaczyna odczytywać listę wylosowanych dziewczyn. Zapamiętuje je. Dobrze, że zawsze miałam świetną pamięć. Jeśli zostanę wylosowana, może mi się to przydać. A jeśli nie, zawsze będę wiedziała, kto kim jest.
Wyciągam papierosy. Chcę zapalić, ale Mitch, nie spuszczając wzroku z telewizora, łapie mnie za rękę i odbiera mi fajki. Przewracam oczami. Świetnie. Upijam trochę wina.
– A teraz, z Whites…
Widzę, że Ronnie zaczyna się wiercić. Jejku. Ona jest jak dziecko, a już ma męża. Widzę, że mój brat też już nie może usiedzieć w miejscu. Czy naprawdę tylko ja jestem opanowana? Kręcę głową.
–…Delilah Bellerose. Trójka! – Kończy gwiazdka programu.
Mój brat otwiera szeroko oczy i zaczyna się śmiać, a Ronnie wydaje stłumiony okrzyk radości. Unoszę brwi.
O. Wylosowali mnie.
– Cudowne dziecko Illei zostało kandydatką – stwierdzam i dopijam do końca wino.
Mitchell patrzy na mnie nieco zaskoczony.
– I tylko tyle? Zero reakcji?
Unoszę brwi.
– Mówisz tak, jakbyś mnie nie znał, Mitch.
Sięgam po pilota i chcę wyłączyć telewizor, bo w sumie wiemy już wszystko, co powinniśmy wiedzieć. Chłopak jednak zdąża mi go zabrać. Przewracam oczami. Myśli, że mnie powstrzyma?
Wyciągam mój przezroczysty telefon, a po paru dotknięciach ekraniku, telewizor się wyłącza. Mitchell patrzy na mnie z wyrzutem, a Ronnie kręci głową z uśmiechem.
– Musiałaś? – Pyta mój brat.
Zaczynam klikać szybko na ekranie, a światła w pokoju zaczynają migać jak stroboskop. Mitch przewraca oczami.
– Cholera, zachowujesz się jak dziecko.
Wzruszam ramionami.
– Jezus powiedział, że żeby iść do nieba, trzeba stać się jak dziecko. Potraktuję twoje słowa jak komplement.
Ronnie się śmieje, a mój brat zaciska usta w wąską kreskę, bo nie wie co odpowiedzieć.
Cóż, braciszku. Ze mną nigdy nie wygrasz.

Ashanim Daniels · 2016-03-26 17:46:14

Pukam do kolejnych drzwi z niechęcią wypisaną na twarzy. Do tego zaczynam się krztusić. Czuję w ustach metaliczny posmak. Jeszcze tego brakowało. Kaszel się nasila. Wyjmuję chusteczkę i wycieram usta. Materiał robi się czerwony. Bosko. Krztusząc się dalej pukam ponownie.

Delilah Bellerose · 2016-03-26 17:49:48

Kończy się "Come on over" i głośno zaczyna grać jak zawsze po niej "Figure it out", gdy słyszę pukanie do drzwi. Unoszę brwi. Znowu Jason z wynikami badań od Andrewsa? Szkoda tylko, że jestem ubrana w krótkie spodenki i bluzę, a na głowie mam koka, z którego wychodzą włosy. Nawet nie ściszam muzyki. Trzymając w dłoni papieros, z którego unosi się dym, podchodzę do drzwi i otwieram.
O. Gwiazdka programu i kamerzysta. Cudownie. No tak, zapomniałam, że mieli z nami zrobić wywiad. Unoszę jedną brew.
- Macie dzień dobroci dla zwierząt, że tak znamienita osobistość jak Ashanim Daniels mnie odwiedza? - Pytam, biorę papierosa do ust i zaciągam się, po czym znowu się odzywam. - Zapraszam w takim razie. Możecie wejść w butach. I tak jeszcze nie było sprzątane.
Wchodzę do środka i pokazuję im, że mogą usiąść na kanapie. Wtedy zauważam, zakrwawioną chusteczkę w ręce prezentera.
- Nie wygląda to dobrze. Pytać co się dzieje i czy jakoś pomóc, czy lepiej nie? - Marszczę brwi.
No cóż. Nie jestem tępą suką. Nawet jeśli to tylko Ashanim Daniels.

Ashanim Daniels · 2016-03-26 17:53:09

Mimowolnie uśmiecham się. - Widzę, że moja sława mnie wyprzedza. Nic mi nie jest. - odpowiadam, a po chwili znowu zaczynam kaszleć. Taa, Ash, nic ci nie jest. A Sahara wcale nie jest sucha.

Delilah Bellerose · 2016-03-26 17:58:54

- Właśnie widzę. - Znów marszczę brwi. Cholera. - Jak coś się będzie działo, to mów. Coś tam wiem o leczeniu, a nie chcę mieć trupa prezentera w salonie.
Wkładam papierosa do ust, biorę telefon i przyciszam muzykę. Uwielbiam hakować. Nie muszę się ruszać z kanapy, żeby zrobić coś na drugim końcu kraju. Albo w pokoju.
Wydmuchuję dym.
- To co? Kamera, uśmieszki, przesłodzone teksty i mogę wracać do pracy?

Ashanim Daniels · 2016-03-26 18:00:03

- Jak najbardziej. Ale szybka rada. Idź się przebrać. Chyba, że próbujesz udowodnić, że masz wspaniałą osobowość.

Delilah Bellerose · 2016-03-26 18:03:37

Śmieję się zimno.
- Patrząc na twoją logikę, musiałabym wyglądać jak księżniczka.
Wstaję z kanapy, podchodzę do lustra i przeczesuję kilka razy włosy. Idę do szafy stojącej obok, zabieram czarną, koronkową sukienkę, szybko wchodzę do łazienki i ją ubieram. Nawet nie fatyguję się, by zrobić sobie makijaż.
- Cóż, myślę, że mój wygląd nadal nie określa mojego paskudnego charakteru. Przepraszam - mówię bez cienia skruchy.

Ashanim Daniels · 2016-03-26 18:05:21

- No nie wiem. Może ci wybaczę. - kaszlę po raz kolejny. - Możemy zaczynać?

Delilah Bellerose · 2016-03-26 18:07:41

- Możemy nawet kończyć. Nie lubię się bawić w udawanie - stwierdzam. - Dobra. Jestem gotowa.

Ashanim Daniels · 2016-03-26 18:10:18

Kamera się włącza. - Dzień dobry Illeo. Tym razem mam przyjemność rozmawiać z panną - polemizował bym - Delilah Bellerose. Co u ciebie, Delilah?

Delilah Bellerose · 2016-03-26 18:13:04

Zajebiście. Poza tym, że siedzi u mnie telewizyjny pożal się Boże gwiazdor.
- Poza tym, że muszę się uśmiechać i być urocza, jest całkiem w porządku - uśmiecham się na potwierdzeni słów. - A co u ciebie, Ashanim? Rzadko musisz odpowiadać na pytania, co?

Ashanim Daniels · 2016-03-26 18:14:47

Kiwam głową. To będzie ciekawa rozmowa. - Żyję - jeszcze - Więc chyba dobrze. Ale dość o mnie. Dostałaś się do Eliminacji. Zaskoczona?

Delilah Bellerose · 2016-03-26 18:16:12

Wzruszam ramionami.
- Chyba nie bardzo. To znaczy to było losowanie, prawda? Nikt nikogo nie wybierał, więc każdy miał szansę. - Unoszę brwi.
Ha. Tak. Informacje w pałacowych komputerach mówiły nieco inaczej.

Ashanim Daniels · 2016-03-26 18:20:22

Ona wie. I bardzo dobrze. - To prawda. A dlaczego się zgłosiłaś?

Delilah Bellerose · 2016-03-27 00:14:29

To całkiem niezłe pytanie. W sumie nigdy się nad tym zastanawiam.
- Szczerze? Nie mam pojęcia. - Marszczę brwi. - Jakbyś był osiemnastoletnią dziewczyną, nie skorzystałbyś z okazji zamieszkania w pałacu i możliwości zdobycia męża i przy okazji korony?

Ashanim Daniels · 2016-03-27 00:16:13

Gdybym znał księcia, to nie - Nie miałbym szans. Dzięki za rozmowę, Delilah. - kamera gaśnie, a ja automatycznie zrzucam uśmiech.

Delilah Bellerose · 2016-03-27 00:21:30

- Nie było tragedii - stwierdzam, jednocześnie związując znowu włosy w roztrzepanego koka. - Gdy się uśmiechasz, przymruż delikatnie oczy i lekko unieś brwi. Będziesz wyglądał bardziej autentycznie. - Łapię za telefon i podgłaśniam trochę muzykę lecącą z wieży. Zwracam się do drugiego mężczyzny. - Leonard, nie męczy cię takie latanie za nim z kamerą?
Zaraz. On mi się nie przedstawił. Cholera.

Ashanim Daniels · 2016-03-27 00:24:14

Oni się znają? Nie wnikam. - Oczywiście, autentyczność to podstawa. Masz jakieś pytania?

Delilah Bellerose · 2016-03-27 00:33:42

- So don't breathe when I talk cause you haven't been spoken to - Już z automatu mruczę pod nosem mój ulubiony wers z piosenki, gdy Mike go śpiewa.
Zapalam kolejnego papierosa. Chyba nie powinnam palić w domu. No trudno.
Podnoszę wzrok na prezentera.
- Żadnego pytania, które mogłoby sprawić, że zmieniłbyś do mnie nastawienie na pozytywne, Sir. - Wzruszam ramionami.

Ashanim Daniels · 2016-03-27 00:41:54

- To w takim razie będę już szedł. Leo, chodź.- podszedłem do drzwi. - Do zobaczenia, Delilah.

Delilah Bellerose · 2016-03-27 00:48:17

- Ta, już to widzę, jak się cieszysz. Może ci się poszczęści i już mnie nie spotkasz. Do następnego udawania uprzejmego - żegnam go.
Gdy wychodzą, łapię za mój telefon. Mój brat odbiera.
- Mitch, nie uwierzysz, kto był u mnie w domu. Ashanim Daniels. - Przewracam oczami.
- Cóż za zaszczyt. Utonęłaś w jego cudowności?
- Nie, ale jego rozdęte ego wypełniło cały pokój i mnie prawie udusiło. - Kręcę głową. - Naprawdę, Mitch, jeśli wszyscy w tym pałacu to tacy kretyni, to ja nie wiem jak tam wytrzymam.

Ogłoszenie

#1 2016-03-25 15:23:10

Dom Delilah Bellerose

#2 2016-03-26 15:30:52

Odp: Dom Delilah Bellerose

#3 2016-03-26 17:46:14

Odp: Dom Delilah Bellerose

#4 2016-03-26 17:49:48

Odp: Dom Delilah Bellerose

#5 2016-03-26 17:53:09

Odp: Dom Delilah Bellerose

#6 2016-03-26 17:58:54

Odp: Dom Delilah Bellerose

#7 2016-03-26 18:00:03

Odp: Dom Delilah Bellerose

#8 2016-03-26 18:03:37

Odp: Dom Delilah Bellerose

#9 2016-03-26 18:05:21

Odp: Dom Delilah Bellerose

#10 2016-03-26 18:07:41

Odp: Dom Delilah Bellerose

#11 2016-03-26 18:10:18

Odp: Dom Delilah Bellerose

#12 2016-03-26 18:13:04

Odp: Dom Delilah Bellerose

#13 2016-03-26 18:14:47

Odp: Dom Delilah Bellerose

#14 2016-03-26 18:16:12

Odp: Dom Delilah Bellerose

#15 2016-03-26 18:20:22

Odp: Dom Delilah Bellerose

#16 2016-03-27 00:14:29

Odp: Dom Delilah Bellerose

#17 2016-03-27 00:16:13

Odp: Dom Delilah Bellerose

#18 2016-03-27 00:21:30

Odp: Dom Delilah Bellerose

#19 2016-03-27 00:24:14

Odp: Dom Delilah Bellerose

#20 2016-03-27 00:33:42

Odp: Dom Delilah Bellerose

#21 2016-03-27 00:41:54

Odp: Dom Delilah Bellerose

#22 2016-03-27 00:48:17

Odp: Dom Delilah Bellerose

Stopka