Siedziba Dobrych

Kian Darhk Knight · 2016-12-28 03:02:05

- Emm... Powoli...? Ale co? - zapytałem trochę zaskoczony. Iiii zjeba*eś Darhk.

Judith Branwell · 2016-12-28 03:07:11

- Nie chcę nabawić się lęku wysokości prz tej krawędzi - wytłumaczyłam i roześmiałam się. - Coś nie tak, Kian? - spytałam, widząc wyraz jego twarzy.

Kian Darhk Knight · 2016-12-28 03:10:03

Poczułem jednocześnie ulgę i zakłopotanie. Moja świadomość chyba strzeliła mocnego facepalma.
- Nie, wszystko w porządku... - kręcę głową, jakbym odganiał się od natrętnych myśli. - Tylko... tym razem to ty mnie rozpraszasz kiciu... - parsknąłem śmiechem.

Judith Branwell · 2016-12-28 03:11:38

Otworzyłam szerzej oczy ze zdziwienia.
- Ja? - spytałam nie mogąc uwierzyć. - Ciebie? - dopytałam, rozbawiona.

Kian Darhk Knight · 2016-12-28 03:14:00

- No widzisz, rolę się odwróciły - zaśmiałem się nerwowo. Kurde.
Zrobić, czy nie zrobić...
Zrobić, czy nie zrobić...
Zrobić, czy nie zrobić...
Odwróciłem rozbiegany wzrok na miasto, a wiatr, który zaczął wiać zewsząd oczyścił mi zagmatwane myśli.

Judith Branwell · 2016-12-28 03:24:16

Przymrużam oczy i pochyliłam głowę próbując ukryć twarz przed mocnym podmuchem. Jednak kilka łez pojawiło się w moich oczach.
- Łoo, jakie wietrzysko - zauważyłam. Czułam na policzkach ciepło, pomimo chłodnego powiewu, po jego słowach.
"Rolę się odwróciły"
- Nie odwróciły się, nadal mnie rozpraszasz - mówię, patrząc na Kiana. Mrugam kilka razy bo łzy nieco przynosiły mi widok. - Teraz jest remis. Ja ciebie ty mnie. I oboje mamy wyrównane szanse. Tylko nie przestań mnie łapać, przez to twoje... Rozproszenie - z każdym słowem moje słowa były coraz cichsze. Jak by wiatr je zabierał.

Kian Darhk Knight · 2016-12-28 03:33:25

Wiatr dodał mi pewności siebie i oczyścił umysł. Spojrzałem na Dith wreszcie bez nerwowych i niepewnych uśmieszków, tylko ze szczerym, delikatnym uśmiechem.
- Oj Judith... Przez moje rozproszenie, teraz na pewno cię nie puszę - zapewniłem w jednym momencie znajdując się przy niej. Objąłem już w tali przysuwając do siebie i prze kilka sekundek się zawahałem, ale wiatr, który nas otulił dodał mi odwagi. Pochyliłem się i na jej ustach złożyłem delikatny, ciepły pocałunek.

Judith Branwell · 2016-12-28 03:41:37

Kiedy tylko mnie obił, oblał mnie gorący dreszcz. Pomimo wiatru, który nas otaczał. Trochę jak by przyciągał do siebie, zabawne - pomyślałam.
Jeszcze zanim jego wargi dotknęły moich, wiedziałam co zrobi. Nie mam pojęcia skąd ale coś... Coś w jego oczach, ten blask. Chyba widziałam go wcześniej. Na pewno widziałam.
Kładę jedną dłoń na ramieniu, a drugą opieram o pierś chłopaka. Jestem jak galaretka, chyba inaczej nie da się tego nazwać. Mój pierwszy w życiu pocałunek, a ja muszę się cała trząść. Kian oddala swoje usta na dosłownie minimetry.
- Przepraszam - szepczę zestresowana, przez przypadek muskając delikatnie swoimi wargami jego usta.

Kian Darhk Knight · 2016-12-28 03:48:50

Uśmiecham się łagodnie i muskam jej nos swoim.
- Za nic nie przeprasza Dith... Jest idealnie... - zapewniłem i znów ją pocałowałem. I znów i znów. Krótko i delikatnie, ale z pełnią emocji. Nie mogłem wierzyć, że to się dzieje, a moją świadomość... wywiało.
Tak... Liczyła się tylko ona. I wiatr.

Judith Branwell · 2016-12-28 03:55:25

Roześmiałam się cicho i odchyliłam do tyłu, przerywając pocałunki. Uniosłam jedną dłoń i delikatnie musnęłam palcami policzek Kiana. Dlaczego to zrobiłam? Bo to dla mnie takie strasznie... Nierealne. Jak jakaś scena z książek.
Uśmiechnęłam się, to nie może mi się śnić. Nie byłabym w stanie wymyślić tej sceny, bo nigdy się nad tym nie zastanawiałam.
- Podoba mi się to - szepnęłam i dla odmiany to ja pocałowałam jego.

Kian Darhk Knight · 2016-12-28 04:01:10

Ucieszyłem się i oddałem pocałunek pogłębiając go... zaraz jednak się cofnąłem. Debil ze mnie - spokojniej. Dith całuje tak delikatnie i niepewnie, że przypomina mi się... Chwila...
- Kiciu... To twój pierwszy pocałunek...? - zapytałem cicho, by tylko się upewnić.

Judith Branwell · 2016-12-28 04:06:55

Zesztywniałam, a moje ramiona pokryły się gęsią skórką. Przymknęłam powieki, spuszczając wzrok w dół. Zawstydzona tym pytaniem przygryzłam wargę.
Czy na prawdę musi to, aż tak widać? Mimowolnie, lekko zaciskam dłonie na ramionach Kiana, powstrzymując się od pocierania ramion. Moje policzki dosłownie płonęły.

Kian Darhk Knight · 2016-12-28 04:12:50

Pokiwałem ze zrozumieniem głową i oparłem swoje czoło o jej, patrząc na nią z góry.
- Kiedyś, ktoś mi powiedział, pewną ważną rzecz... Pierwszy pocałunek jest jak pieczęć na umowie, na mocy której każda ze stron wchodzi w posiadanie serca, tej drugiej, deklaruje obchodzić się z nim rozważnie, lokować w nim swe troski i nadzieję, oraz nie obarczać bólem zdrady... - powiedziałem spokojnym tonem, którym zwykle utulam małą Leen do snu. Potem dłonią przejechałem po jej rozgrzanym policzku i schylając się, pocałowałem ją znów, jakby na potwierdzenie moich słów.

Judith Branwell · 2016-12-28 04:19:27

Jego usta znów na moich. Przyjemne uczucie ale moje idiotyczne ataki paniki... Obejmuję ramionami jego szyję i opieram pliczek o ramię Kiana.
- Ja... - mruknęłam prawie bezgłośnie. Przymknęłam powieki i lekko się uśmiechnęłam. - Brzmi bardzo poważnie - zauważyłam i zaśmiałam się krótko. - Kto tak powiedział?

Kian Darhk Knight · 2016-12-28 04:25:35

Zaśmiałem się cicho.
- Póki co ja to powiedziałem - zachichotałem. - Co się stało kiciu...? - zapytałem patrząc na jej niepewność.

Judith Branwell · 2016-12-28 04:30:36

- Nic - zaśmiałam się nerwowo. - Kolana mam jak z waty i czuje się jak galaretka - mówię, krzywiąc się. - To stresujące, zważywszy na to, że... Ta chwila jest dla mnie nowa... - próbowałam jakoś wytłumaczyć.

Kian Darhk Knight · 2016-12-28 04:37:41

Kiwam głową, a dłonią zaczynam bawić się jej włosami.
- Rozumiem... Szczerze mówiąc, chciałem to zrobić już na balu. Jednak Chris, Luu no i cały tłum ludzi... Spanikowałem... I panikowałem do dziś - westchnąłem. - Ale w tej sukni wyglądałaś tak cudownie... - nadal bawię się kosmykiem jej włosów. Czuję się jak pijany. Pijany, ze szczęścia, że wreszcie mi się udało...

Judith Branwell · 2016-12-28 04:43:19

Pokręciłam głową.
- Przestań już mówić o tym jak wyglądałam na tym balu. To mnie dekoncentruje. - To zdanie chyba stanie się jednym z najczęściej przeze mnie używanych. Wzięłam drżący oddech. - Dobrze, że... - Kręcę głową. - Spanikowałam bym - powiedziała, a kąciki moich ust raz mknęły ku górze, a raz opadały, niepewne co mają robić.

Kian Darhk Knight · 2016-12-28 04:46:21

Skinąłem głową całując ją w czubek tej blond główki.
- Też się cieszę, że w końcu tego nie zrobiłem... Nie byłoby tak magicznie jak teraz, prawda...? - powiedziałem delikatnie głaszcząc ją po plecach.

Judith Branwell · 2016-12-28 04:51:58

- Nie byłoby - potwierdziłam i kiwnęłam głową.
Przez chwilę korzystałam, a jednocześnie poznawałam tą nową chwilę w milczeniu. Wiatr, jakby zadowolony uderzył w nas, po raz kolejny rozwiewając moje włosy.
- Dobra, teraz jest mi zimno i przyznaje się do tego bez bicia - zaśmiałam się. - Może już wrócimy? - zaproponowałam, nadal wtulona w chłopaka.

Kian Darhk Knight · 2016-12-28 04:58:09

Zaśmiałem się cicho.
- Jasne kiciu... - zgodziłem się cicho i obejmując ją ramieniem i prowadząc do wyjścia z dachu. Tuż przed drzwiami, zatrzymałem ją jednak na momencik. Jeszcze raz, ostatni raz, pocałowałem ją. Pocałunek był długi, ale pozbawiony nadmierną namiętnością. Spokojnie Darhk, nie chcesz jej chyba wystraszyć? No właśnie - nikt nie chce. Zresztą... Jej jeden delikatny pocałunek był piękniejszy niż setki namiętnych, aż do bólu.
- No dobrze, chodźmy... - otworzyłem przed nią drzwi na schody.

Judith Branwell · 2016-12-28 05:01:44

Posłałam mu uśmiech pełen wdzięczności. Czułam się na prawdę szczęśliwa. Zupełnie inaczej szczęśliwa niż gdy tu wchodziłam.
- Dziękuję - powiedziałam cicho, przechodząc przez drzwi.

Jordan Darhk · 2016-12-28 14:23:43

Jestem zawalony papierkową robotą, kiedy słyszę pukanie. Wzdycham i odkładam robotę na bok. - Wejść! - rzucam i zdejmuję okulary

Alaric Swann · 2016-12-28 14:24:34

Wchodzę przez dębowe drzwi. - Hej wujku. Nie przeszkadzam?

Jordan Darhk · 2016-12-28 14:26:15

- Cześć Alaric. Nie, nie przeszkadzasz. Siadaj proszę. - kiwam głową w stronę wolnego krzesła - Jeśli znów przyszedłeś po zgodę o wejście na dach, to tak, możesz. Powinien być otwarty.

Ogłoszenie

#26 2016-12-28 03:02:05

Odp: Siedziba Dobrych

#27 2016-12-28 03:07:11

Odp: Siedziba Dobrych

#28 2016-12-28 03:10:03

Odp: Siedziba Dobrych

#29 2016-12-28 03:11:38

Odp: Siedziba Dobrych

#30 2016-12-28 03:14:00

Odp: Siedziba Dobrych

#31 2016-12-28 03:24:16

Odp: Siedziba Dobrych

#32 2016-12-28 03:33:25

Odp: Siedziba Dobrych

#33 2016-12-28 03:41:37

Odp: Siedziba Dobrych

#34 2016-12-28 03:48:50

Odp: Siedziba Dobrych

#35 2016-12-28 03:55:25

Odp: Siedziba Dobrych

#36 2016-12-28 04:01:10

Odp: Siedziba Dobrych

#37 2016-12-28 04:06:55

Odp: Siedziba Dobrych

#38 2016-12-28 04:12:50

Odp: Siedziba Dobrych

#39 2016-12-28 04:19:27

Odp: Siedziba Dobrych

#40 2016-12-28 04:25:35

Odp: Siedziba Dobrych

#41 2016-12-28 04:30:36

Odp: Siedziba Dobrych

#42 2016-12-28 04:37:41

Odp: Siedziba Dobrych

#43 2016-12-28 04:43:19

Odp: Siedziba Dobrych

#44 2016-12-28 04:46:21

Odp: Siedziba Dobrych

#45 2016-12-28 04:51:58

Odp: Siedziba Dobrych

#46 2016-12-28 04:58:09

Odp: Siedziba Dobrych

#47 2016-12-28 05:01:44

Odp: Siedziba Dobrych

#48 2016-12-28 14:23:43

Odp: Siedziba Dobrych

#49 2016-12-28 14:24:34

Odp: Siedziba Dobrych

#50 2016-12-28 14:26:15

Odp: Siedziba Dobrych

Stopka