Park •4 lata później•

Melissa Reynolds · 2016-10-12 20:35:41

/zdjęcie - jak zawszę piękne i dopasowane/

Melissa Reynolds · 2016-10-12 20:41:28

Siadam na ławce i rozglądam się dookoła.
- Mogę piciu? - pytam tatę i wyciągam w jego stronę rękę. - Proszę - dopowiadam pospiesznie. Nie mogę się jednak długo na nim skupiać, mój wzrok wędruje w górę, potem na dół.

Jonathan Reynolds · 2016-10-12 20:47:53

Wzdycham.
- Melisso, piłaś pięć sekund temu. Zaraz będziesz chciała pędzić do łazienki - upominam ją.
Ona jednak nadal mnie prosi, a ja nie umiem za długo jej odmawiać.
- Dobra. - Wyciągam nową butelkę z sokiem i podaję jej. - Proszę.
Melissa wariuje. Jakoś dzisiaj nie potrafi się na niczym skupić.

Melissa Reynolds · 2016-10-12 20:55:42

Niezgrabnie odkręcam korek i biorę kilka dużych łyków soku. Oddaje butelkę tacie i z uśmiechem wpycham mu się na kolana. Przez chwilkę na niego patrzę, a potem wracam spojrzeniem do ludzi, który przechadzają się ścieżką niedaleko nas. Przechylam głowę przyglądając się swojej rówieśniczce.
- Tato, a pójdziemy na lody? - pytam powoli wracając do niego spojrzeniem.

Jonathan Reynolds · 2016-10-12 21:00:33

Melissa wpycha mi się na kolana, co jest dość normalne. Rzadko bywam w mieszkaniu, więc gdy tylko może, stara się mnie gdzieś wyciągać, albo wymyśla jakieś zabawy. Dobrze, że Matthew już z nami nie mieszka i nie namawia ją na zabawę w zmianę kolorów moich ubrań. Kiwam głową.
- Później. Na razie zostańmy tu chwilę, dobrze? - Pytam.

Melissa Reynolds · 2016-10-12 21:12:05

Kiwam pospiesznie głową i wracam zaciekawiona do obserwacji.
- Tato... A czemu ciocia jest moją ciocią, a nie mamą? - pytam dosyć niezrozumiale po dłuższej chwili. - No bo, tata i mama Matta... - krzywię się nie chcą mówić umarli. - A moja mama?
Marszczę mocno brwi i unoszę wysoko podbródek aby móc patrzeć na tatę, wiercąc się przy tym przez chwilę niespokojnie w miejscu.

Jonathan Reynolds · 2016-10-12 21:23:24

Marszczę lekko czoło.
Miałem złudną nadzieję, że ten moment nie nadejdzie. Choć to logiczne, że Melissa w końcu zacznie pytać o Briss.
- Twoja mama... - rozważnie dobieram słowa. - ...nie mogła się tobą zajmować, dlatego zajmujemy się tobą ja i ciocia Rosie.

Melissa Reynolds · 2016-10-12 21:24:35

- Ale dlaczego? - dopytuję zaciekawiona.

Jonathan Reynolds · 2016-10-12 21:31:47

Co ja mam jej powiedzieć?
"Twoja mama jest szmatą, która myślała o tym, czy cię nie zabić?"
- Mel - mówię łagodnie, używając skróconej wersji jej imienia, czego zazwyczaj nie robię i kładę jej rękę na ramieniu. - Twoja mama... nie bardzo potrafiła się tobą zająć. Wiedziała, że z nami będzie ci lepiej. Lubisz ciocię, prawda? A Matta?

Melissa Reynolds · 2016-10-12 21:36:46

Kiwam głową.
- Tak. Kocham ciocie i Matta. Bardzo. Ale... - próbuję znaleźć słowa. - Koleżanki w grupie muzycznej opowiadają o swoich mamach... - Marszczę nos. - Mama nie chciała się mną zajmować? - pytam zrażonym głosem. - Dlaczego mnie nie chciała? - dopytuję smutniejąc.

Jonathan Reynolds · 2016-10-12 21:40:00

Najprościej byłoby jej powiedzieć, że Briss faktycznie jej nie chciała.
- Gwiazdko, to nie tak - mówię. - Ona po prostu nie mogła. Jestem pewny, że gdyby jej się tylko udało, to by cię odwiedziła, wiesz? - Staram się uśmiechnąć.

Melissa Reynolds · 2016-10-12 21:47:48

- No ale czemu nie może? - wzdycham, zawiedziona odpowiedziami. Zwieszam ramiona i wyginam usta w podkówkę. - Dlaczego?

Jonathan Reynolds · 2016-10-12 21:59:21

Wzdycham po raz kolejny. Naprawdę, Rosalie lepiej by sobie poradziła z tą rozmową.
- Bo się bała, Mel. Myślała, że nie da sobie rady i dlatego zostawiła cię u mnie. - Sam już nie wiem, czy to kłamstwo. - Chciała, żebyś była szczęśliwa.

Melissa Reynolds · 2016-10-12 22:04:11

Drapie się w czoło.
- Ale ja jej nie znam i mi smutno - przyznaje się. - Chciała bym mieć mamę. Ale wiesz, taką mamę mamę co ją mogę nazywać mama... Rozumiesz? - pytam odchylając się i patrząc na tatę poważnie.
Jula: wyje myśląc o poważnej minie 7 latki XDD

Jonathan Reynolds · 2016-10-12 22:09:42

- Ale ciocia się tobą zajmuje. To tak zachowują się mamy. - Uśmiecham się słabo. - Gdyby twoja mama została, nigdy nie poznałabyś cioci ani Matta, wiesz? - Mówię ciszej, jakbym przekazywał jej tajemnicę.

Melissa Reynolds · 2016-10-12 22:12:15

Rozszerzam zaskoczona oczy.
- Ale przecież Matt jest moim bratem - mówię naburmuszona coś co jest dla mnie oczywiste.

Jonathan Reynolds · 2016-10-12 22:15:46

Przyglądam się jej. Nadal nie wiem, co ona w nim widzi. Ale... to chyba dobrze.
- Gdybym był z twoją mamą, nie byłbym z ciocią Rosie. A wtedy nie mieszkalibyśmy z Mattem - mówię spokojnie.

Melissa Reynolds · 2016-10-12 22:19:36

Wzdycham nieco zmartwiona.
- To... Straszne - stwierdzam po dłuższej chwili. Przez chwilę wiercę się na kolanach taty. - I wtedy Matt by mnie nie poznał? Nie kochał by mnie? Nie bawił by się ze mną? - zadaje pytania na jednym wydechu. Smutno mi się zrobiło.

Jonathan Reynolds · 2016-10-12 22:41:57

Uśmiecham się na tyle, na ile mnie stać.
- Ale cię poznał i cię kocha. I nic tego nie zmieni. - Spontanicznie przytulam córkę, widząc jej smutną minę.

Melissa Reynolds · 2016-10-12 22:45:36

Wtulam się w tatę.
- A... Myślisz, że... - waham się wstydząc o to zapytać. - Myślisz, że ciocia by się zgodziła... No wiesz - kręcę nosem, wstydząc się zadać pytanie.

Jonathan Reynolds · 2016-10-12 22:49:07

Marszczę lekko brwi.
- Nie wiem, Melisso. O co chodzi? - Pytam, naprawdę zastanawiając się, co dziecko może mieć na myśli.

Melissa Reynolds · 2016-10-12 22:52:55

Spuszczam wzrok i zaczynam bawić się swoimi palcami.
- No bo... Nie ma mamy... Ale moje koleżanki mają mamę. No i... Jak by ciocia... się zgodziła... myślisz, że się zgodzi? - niezrozumiale dukam pytanie z zaczerwienionymi policzkami.

Jonathan Reynolds · 2016-10-12 23:15:13

Zastanawiam się, czy dobrze rozumiem, co chce mi powiedzieć.
- Chcesz mówić do cioci "mamo"? - Pytam niezbyt pewnie, nie wiedząc, czy tak jest. Zawsze mnie zastanawia, co ta mała myśli.

Melissa Reynolds · 2016-10-12 23:16:50

Jedynie kiwam głową i patrzę z napięciem, wyczekująco na tatę.

Jonathan Reynolds · 2016-10-12 23:29:44

- Myślę, że Rosie by się ucieszyła - mówię ciszej.
Wydaje mi się, że nadal boli ją to, że nie może mieć własnych dzieci. Całą swoją miłość przelewa na Melissę. Szczególnie teraz, gdy Matthew mieszka w Nowym Jorku. Mam nadzieję, że sobie poradzi, gdy Matt z Marą wyniosą się do Mediolanu. Martwię się o nią.
Uśmiecham się słabo.
- Spróbuj. Myślę, że ciocia chciałaby, żebyś tak do niej mówiła, tylko bała się to powiedzieć.

Ogłoszenie

#1 2016-10-12 20:35:41

Park •4 lata później•

#2 2016-10-12 20:41:28

Odp: Park •4 lata później•

#3 2016-10-12 20:47:53

Odp: Park •4 lata później•

#4 2016-10-12 20:55:42

Odp: Park •4 lata później•

#5 2016-10-12 21:00:33

Odp: Park •4 lata później•

#6 2016-10-12 21:12:05

Odp: Park •4 lata później•

#7 2016-10-12 21:23:24

Odp: Park •4 lata później•

#8 2016-10-12 21:24:35

Odp: Park •4 lata później•

#9 2016-10-12 21:31:47

Odp: Park •4 lata później•

#10 2016-10-12 21:36:46

Odp: Park •4 lata później•

#11 2016-10-12 21:40:00

Odp: Park •4 lata później•

#12 2016-10-12 21:47:48

Odp: Park •4 lata później•

#13 2016-10-12 21:59:21

Odp: Park •4 lata później•

#14 2016-10-12 22:04:11

Odp: Park •4 lata później•

#15 2016-10-12 22:09:42

Odp: Park •4 lata później•

#16 2016-10-12 22:12:15

Odp: Park •4 lata później•

#17 2016-10-12 22:15:46

Odp: Park •4 lata później•

#18 2016-10-12 22:19:36

Odp: Park •4 lata później•

#19 2016-10-12 22:41:57

Odp: Park •4 lata później•

#20 2016-10-12 22:45:36

Odp: Park •4 lata później•

#21 2016-10-12 22:49:07

Odp: Park •4 lata później•

#22 2016-10-12 22:52:55

Odp: Park •4 lata później•

#23 2016-10-12 23:15:13

Odp: Park •4 lata później•

#24 2016-10-12 23:16:50

Odp: Park •4 lata później•

#25 2016-10-12 23:29:44

Odp: Park •4 lata później•

Stopka