Mieszkanie Reynoldsów

Melissa Reynolds · 2017-01-01 23:21:34

- Mamo - wzdycham, przerywając jej. - Nie potrzebuję pomocy. Chcę odpocząć. Jest okej - mówię z mocnym naciskiem ostatnie zdanie.

Rosalie Reynolds · 2017-01-01 23:22:32

- Melissa - mówię łagodnie i delikatnie dotykam jej ramienia. - Proszę cię...

Melissa Reynolds · 2017-01-01 23:29:51

To jest ten moment. Wzdrygam się i patrzę na dłoń kobiety. Normalnie, wyrwałabym się, uznała, że zaburza moja przestrzeń osobistą i że nie chcę już rozmawiać. Ale nie mogę tego zrobić Rosalie. Mama jest jedyną osobą na którą nie krzyczę, a przynajmniej nie w ten sam opryskliwy sposób co na wszystkich innych. Dlaczego? A dlatego, że ona wydaje mi się taka... Krucha. Gdybym chciała mogłabym powiedzieć jej w twarz tyle okropieństw, że rozsypałaby się. Jestem tego prawie pewna.
- Pość mnie, proszę - powiedziałam beznamiętnym tonem. Mama pospiesznie opuściła dłoń, najwyraźniej widząc, że mnie to irytuje. - Gdybym potrzebowała waszej pomocy to bym poprosiła - wytłumaczyłam, nieco naburmuszona.

Rosalie Reynolds · 2017-01-01 23:35:49

Kącik ust mi drgnął ku górze kiedy usłyszałam ten ton głosu. Jakbym miała przed sobą rozzłoszczoną dwunastolatkę, a nie dorosłą dziewczynę. Melissa chyba nawet nie zdała sobie sprawy jak dziecinnie to zabrzmiało. Postanowiłam jednak ominąć ten temat i skupić się na bieżącym.
- Mel, chodzi o to, że ty nigdy nie prosisz. Nigdy niczego nie mówisz... A powinnaś nas informować. Ostatnio na siłę wysłałam cię do teatru do Matta - przypomniałam jej. - Nie czułaś się lepiej po rozmowie z nim? - spytałam, a w moim glosie brzmiała czysta ciekawość.

Melissa Reynolds · 2017-01-01 23:37:12

Było. Trochę, troszeczkę...
- A na koncercie było jeszcze lepiej - przypomniałam jej, mój ton głosu nie był zbyt przyjemny.

Rosalie Reynolds · 2017-01-01 23:45:12

Westchnęłam.
- Z koncertem nie miałam racji - przyznałam, choć tak na prawdę nie do końca się z nią zgadzałam.
Zapadła cisza.
Melissa wpatrywała się w ścianę na wprost, a ja w nią. Nie wiem jak długo tak siedziałyśmy.
- Mel, spójrz na mnie - odezwałam się w końcu. Zero reakcji. - Melissa - powiedziałam cichym i delikatnym tonem. Wtedy się spojrzała ale kiedy zobaczyłam jej oczy zrozumiałam, że dopiero wraca do mnie. Przez chwilę czułam uszczypnięcie ciekawości co do tego o czym Mel myślała ale po chwili zniknęło. Teraz obie na siebie patrzyłyśmy. Delikatnie odgarnęłam z jej twarzy poplątane, ciemne kosmyki. - Wiem, widzę to, że chcesz... Odgrodzić się od ludzi. Wiesz skąd to wiem? Bo sama tak robiłam. - Uśmiecham się blado. - Ty jednak jesteś zupełnie inna, odważniejsza i bardziej ciekawa nowego - zaśmiałam się krótko, Melissa też to zrobiła. Wzięłam głęboki oddech. - Nie odgrodzisz się od ludzi. Bliskość drugiego człowieka jest bardzo ważna ale nie...

Melissa Reynolds · 2017-01-01 23:45:50

- Bliskości mi nie brakuje - burknęłam, przerywając jej.

Rosalie Reynolds · 2017-01-01 23:46:47

- ..ale nie chodzi mi o taką o jakiej ty myślisz - dokończyłam, patrząc na nią ze współczuciem. - Chodź - mruknęłam, rozkładając ramiona.

Melissa Reynolds · 2017-01-01 23:48:25

- Co? - spojrzałam na mamę. - Nie - stwierdziłam. - Nie możesz dokończyć tego... Kazania... W takiej pozycji jakiej jesteśmy? - spytałam nieco zdegustowana. - Na prawdę nie mam na to teraz ochoty.

Rosalie Reynolds · 2017-01-01 23:52:44

- To eksperyment - tłumaczę jej, rozbawiona. Ta wywraca oczami i w końcu pozwala się przytulić. Delikatnie gładzę ją po ramieniu. - I co czujesz? - pytam po dłuższej chwili.

Melissa Reynolds · 2017-01-01 23:53:36

- Twoją radość - szepnęłam, mimowolnie się uśmiechając. - Zastanawia mnie dlaczego, aż tak się cieszysz?

Rosalie Reynolds · 2017-01-01 23:54:51

Zaśmiałam się rozbawiona.
- Kocham cię i zawsze kiedy mogę cie przytulić się cieszę - odpowiadam grzecznie na jej pytanie. - Ale pytając miałam na myśli co ty czujesz...

Melissa Reynolds · 2017-01-01 23:57:45

- Sama nie wiem... - mruknęłam, oparta o jej ramię.
Zaczęłam przymykać powieki i właśnie to, coś mi uświadomiło. Co czułam? Czułam się po prostu kochana i bezpieczna. Po moim ciele przeszedł gorący dreszcz. Było mi, aż wstyd, że byłam dla mamy taka niemiła na początku. Jednak nie zdążyłam nic powiedzieć, bo wyprzedziła mnie mama.

Rosalie Reynolds · 2017-01-02 00:02:18

- A mi się wydaje, że wiesz. Doskonale wiesz - powiedziałam szeptem, gładząc ją po głowie. - Nie chodzi o to abyś o tym mówiła, kochanie. Chodzi o to abyś to wiedziała - wytłumaczyłam powoli. - Właśnie taką bliskość miałam na myśli. Chodziło mi o bliskość w relacjach - ciągnęłam dalej. - Takie wartości jak wiara, zaufanie, lojalność, przyjaźń i miłość. Nie możesz się bronić przed tym. Musisz to zaakceptować albo odrzucić. Innej opcji nie ma.

Melissa Reynolds · 2017-01-02 00:03:59

- A co ja niby robię? Ja po prostu zawsze to odrzucam - rzuciłam, wzruszając ramionami. - Prawie zawsze - dodałam łagodniej, przypominając sobie o kilku osobach... - Nie uciekam ani nie bronię się przed niczym.

Rosalie Reynolds · 2017-01-02 00:05:35

- Właśnie przed chwilą broniłaś się przede mną, Mel. I nie zaprzeczaj - mówię twardszym tonem. - Większość rzeczy przyjdzie z czasem ale na niektóre trzeba najpierw zapracować - próbuje jej uświadomić.

Melissa Reynolds · 2017-01-02 00:09:38

- Ale ja nie chcę - odpowiadam szybko. - Nie potrzebuję.

Rosalie Reynolds · 2017-01-02 00:11:24

Wzdycham.
- Właśnie, że potrzebujesz. Potrzebujesz, rodziny i przyjaciół. Ludzie są stworzeni po to by kochać i być kochanym.

Melissa Reynolds · 2017-01-02 00:13:30

- Może ja kocham inaczej? Jestem inna, nie zaprzeczysz. To czemu nie mogę tego robić na swój sposób tak jak dotychczas. Skoro nie mogę kochać po swojemu to po co w ogóle to robić?! - Teraz na prawdę się denerwuje. - Mam dość, skończmy to - mówię ostro. - Koniec - tym razem mój ton jest błagalny. - Wyjdź.

Rosalie Reynolds · 2017-01-02 00:15:52

Czuje ukucie w sercu. Chcę znów ją przytulić. Wytłumaczyć i odpowiedzieć na wszystkie jej pytania i wątpliwości ale jak zwykle nie mam na to szansy.
- Dobrze - mówię spokojnie, kiwając głową. Wstaje i powolnym krokiem idę do drzwi. - Jeśli będziesz chciała jeszcze pogadać...

Melissa Reynolds · 2017-01-02 00:18:00

- Raczej nie będę chciała - ucinam. Uśmiecham się blado do kobiety w drzwiach. Wyduś to z siebie Melissa. No już. Powiedz ładnie: ale dziękuję, że ze mną pogadałaś, fajnie że jesteś. - Dzięki i dobranoc - wyduszam z siebie jedynie.

Rosalie Reynolds · 2017-01-02 00:26:51

Znów kiwam głową.
- Jasne, dobranoc.
Zamykam drzwi i biorę głęboki oddech. Dłonie mi nieco drżą ale po chwili wszystko jest już okej. Zerkam na zegarek. Johnny wspomniał, że miał być dziś w pracy do późna ale spodziewałam się, że do tej pory już wróci.
Wzięłam prysznic i przebrałam się w ciepłą piżamę. Założyłam sweter i zeszłam po schodach na dół. Zrobiłam sobie kawę, po czym usiadłam w salonie z książką i jak zwykle miałam zamiar czekać, aż Jonathan wróci do domu. I tak bym pewnie nie usnęła, bo cały czas po głowie chodziły mi jedne z ostatnich słów Melissy. Może gdyby to Johnny spróbował z nią o tym pogadać. Mel jest bardzo do niego podobna i może podejście uczuciowe z tej samej strony będzie łatwiejsze.
Jednak nie wytrzymałam długo i po jakimś czasie zasnęłam.

Melissa Reynolds · 2017-01-02 00:36:34

W środku nocy zeszłam na dół do kuchni po coś słodkiego, norma. Na dole w salonie zastałam śpiącą mamę. Zwinięta w kłębek i przytulająca książkę wydała mi się taka zabawna. Promieniował od niej spokój. Przyjemne uczucie.
Nakryłam ją ciepłym kocem, zastanawiając się dlaczego ona zawsze to robi. Zawsze czeka. Wzięłam nieruszoną kawę, pewnie o niej kompletnie zapomniała. I dobrze, przyda jej się sen. Weszłam do kuchni i odstawiłam kubek do zlewu. Sięgnęłam o pudełko z ciastkami.
Oparłam się o blat kuchenny i wlepiłam spojrzenie w przejście do salonu.
- Po co czekasz... - mruknęłam pod nosem.
Wiele rzeczy w jej zachowaniu mnie dziwiło ale to było od dziecka dla mnie zagadką. Kiedyś też z nią czekałam na dole. Brałam flet i grałam na nim. Opowiadałyśmy sobie historie, aż do momentu powrotu taty, który zawsze pomimo zmęczenia uśmiechał się na nasz widok. Czasem ja usnęłam, a czasem ona. Przez to wspomnienie na moją twarz wypłyną uśmiech.
Wzięłam do ręki dodatkowe ciasteczko i poszłam do salonu. W krótkich spodenkach i koszulce na ramiączka nie było mi najcieplej. Usiadłam obok mamy, zabierając jej koc.
- Tak jak dawniej - mruknęłam pod nosem. - Prawie - dodałam smutno.

Melissa Reynolds · 2017-01-08 22:30:57

- Kiedy to powiedziałeś nie uwierzyłam ci - powiedziałam rozbawiona, kiedy Matt otworzył przede mną drzwi. Dumnym krokiem weszłam do pokoju i rozejrzałam się. Jak zwykle panował tu porządek. Tata nigdy nie zostawia niczego na wierzchu dlatego w oczy od razu rzuca mi się kilka książek leżących na podłodze obok łóżka. Mama zawsze tak robi. Uśmiecham się pod nosem. - Nie jesteśmy na to za starzy? - spytałam obracając się do brata.

Matthew Lawler · 2017-01-08 22:33:36

Kiwam głową.
- Tak. Tak jesteśmy. I tak, cytuję właśnie "Fineasza i Ferba". Jakieś jeszcze pytania, co do mojego wieku? - Pytam rozbawiony.
Podchodzę do drzwi prowadzących do garderoby i otwieram je. Staję przed nimi i robię głęboki ukłon w stronę Melissy.
- Damy przodem!

Ogłoszenie

#26 2017-01-01 23:21:34

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#27 2017-01-01 23:22:32

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#28 2017-01-01 23:29:51

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#29 2017-01-01 23:35:49

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#30 2017-01-01 23:37:12

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#31 2017-01-01 23:45:12

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#32 2017-01-01 23:45:50

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#33 2017-01-01 23:46:47

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#34 2017-01-01 23:48:25

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#35 2017-01-01 23:52:44

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#36 2017-01-01 23:53:36

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#37 2017-01-01 23:54:51

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#38 2017-01-01 23:57:45

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#39 2017-01-02 00:02:18

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#40 2017-01-02 00:03:59

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#41 2017-01-02 00:05:35

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#42 2017-01-02 00:09:38

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#43 2017-01-02 00:11:24

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#44 2017-01-02 00:13:30

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#45 2017-01-02 00:15:52

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#46 2017-01-02 00:18:00

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#47 2017-01-02 00:26:51

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#48 2017-01-02 00:36:34

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#49 2017-01-08 22:30:57

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#50 2017-01-08 22:33:36

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

Stopka