Mieszkanie Reynoldsów

Melissa Reynolds · 2017-01-08 22:42:05

Kręcę głową rozbawiona.
- Mam cholerną ochotę zobaczyć go zezłoszczonego i chyba tylko dlatego chce mi się to robić - przyznaję się i zerkam w bok na ulubione koszule taty. Wracam spojrzeniem do Matta. - Wiem, że robisz to tylko po to aby mnie pocieszyć. Na serio, nie musisz mnie już niańczyć - przypominam mu, przechylając głową. Prostuje się co i tak dużo nie daje, bo mój brat jest strasznie wysoki. - Już nie jestem małą dziewczynką - bąknęłam udając naburmuszoną, a prawy kącik ust uniósł mi się lekko ku górze.

Matthew Lawler · 2017-01-08 22:48:20

- Nie jesteś? - Pytam sceptycznie, opierając łokieć na jej głowie. - Nie powiedziałbym.
Przynajmniej się uśmiecha. Ciocia coraz bardziej panikowała, więc musiałem coś zrobić. A irytowanie Jonathana jest jedną z tych rzeczy, które lubię najbardziej. 22 lata i nic się nie zmieniło.
- Dobra. Na start idą tylko białe koszule. Zasada ta sama. Jeśli przypadkowo lub specjalnie zmienisz kolor czego innego, musisz jedną ze zmienionych koszul wrócić do bieli. - Unoszę brew. - I szybko, zanim zrezygnuję. Bo to bardzo zły pomysł. Jeśli Johnny mnie zabije, Chris będzie musiał zostać głową rodziny. - Krzywię się, wyobrażając sobie Chrisa niańczącego swoje młodsze rodzeństwo.

Melissa Reynolds · 2017-01-08 22:53:53

- A ojciec będzie musiał pogodzić się z odejściem Rosie, wiec wątpię, że do tego dojdzie - zauważam, podchodząc i biorąc w dłonie pierwszą koszulę. - Utrudnijmy zasady, bo to już za proste - stwierdziłam. - Rzucaj kolory to będzie trudniej - stwierdzam. - Ostatnio idzie mi coraz lepiej, kolory się zgadzają za to odcienie są najróżniejsze. - Wywracam oczami ze śmiechem.

Matthew Lawler · 2017-01-08 22:57:05

Przewracam oczami.
- On ma wszystko uporządkowane kolorami. Skoro już utrudniamy... - znikam i podchodzę do niej. - Powodzenia! - Mówię jej prosto do ucha.

Melissa Reynolds · 2017-01-08 23:01:43

Podskakuje wystraszona ale zaraz się uśmiecham.
- Boże, Matt - mruknęłam, znów wywracając oczami. Spojrzałam na koszulę. - Cholera, serio mnie wystraszyłeś! - Na koszuli są dwie żółte plamy, które wypływają spod moich palców. - Nie wystraszyłam się, aż tak bardzo, no bez jaj. Jesteś okropny - burknęłam rozbawiona i rzuciłam w Matta koszulą. - Ta się nie liczy - stwierdziłam udając oburzoną.

Matthew Lawler · 2017-01-08 23:05:44

- Jestem przecudownym braciszkiem i dobrze wiem, że mnie kochasz - odgryzam się.
Śmieję się nadal pozostając niewidzialnym. Narzucam na siebie koszulę z plamami i ta również znika.
Chodzę po pokoju i w końcu zaczynam wyrzucać ciuchy. Na pierwszy ogień idzie biała koszula. Niech ma ułatwienie.

Melissa Reynolds · 2017-01-08 23:10:48

- Czyli nie masz zamiaru się już pokazywać, kochany braciszku.
Łapie koszulę i zmieniam jej kolor, a raczej plamie ją na platynowy róż. Łapie za kołnierzyk i unoszę w górę aby się przyjrzeć.
- No nie powiem, że to moje najlepsze dzieło - mruczę pod nosem i zwijam materiał w kulkę. Rzucam w miejsce w którym właśnie odsunęła się szuflada. Koszula zwinięta w kłębek uderza w coś niewidzialnego i spada na ziemie. - Ha! Rzut za 10 punktów! - Szczerze się.

Matthew Lawler · 2017-01-08 23:12:41

Prycham lekko, podnosząc koszulę.
- Chyba dwa na dziesięć - poprawiam. - Ładny kolorek.
Rzucam w nią trzema koszulami w różnych kolorach na raz.

Melissa Reynolds · 2017-01-08 23:15:13

Olewam koszule którymi rzucił we mnie Matt i podchodzę, a przynajmniej tak mi się wydaje, że nadal tam jest, do brata. - Ojciec miał gdzieś tu swoją ulubioną marynarkę... - mruczę pod nosem, przeglądając wieszaki. - Ale jej tu teraz nie widzę... Mhm...

Matthew Lawler · 2017-01-08 23:31:19

Pojawiam się przed nią.
- Strzelam, że jest w nią ubrany. Siedzi teraz w Reynolds Consolidated?
Otwieram jedną z szaf.
- Stary dziad nigdy się nie zmienia - mruczę rozbawiony i kiwam Melissie głową w stronę jednego z jego lepszych garniturów.

Melissa Reynolds · 2017-01-08 23:36:59

Uśmiecham się., marszcząc nos. Dotykam śliskiego materiału.
- Plus dla nas - zauważam. - Jaki kolor sobie życzy, szanowny najukochańszy barat? - pytam z powagą.
Szczerze mówiąc czy tego chcę czy nie Matt właśnie poprawił mi humor. Ostatnio dużą przyjemność przynoszą mi rzeczy, wspomniana z dzieciństwa.

Jonathan Reynolds · 2017-01-08 23:43:25

Wchodzę do mieszkania, gdy przypominam sobie, że zapomniałem teczki z papierami. Otwieram drzwi do sypialni i od razu wyczuwam dziwne emocje. Marszczę brwi. Skąd tutaj... Zauważam, że drzwi do garderoby są otwarte. A w środku widzę Melissę i Matthew z narzuconą jedną z moich białych koszul z... żółtymi plamami?
- Melisso, co ty wyrabiasz? - Pytam spokojnie, jednak chłodno omiatając pomieszczenie wzrokiem.

Melissa Reynolds · 2017-01-08 23:47:59

No nie. Przecież miał być w pracy. Automatycznie pochmurnieje. Rzucam Mattowi zdenerwowane spojrzenie.
- W sumie teraz to nic, bo mi przerwałeś - odpowiadam nie patrząc na niego.
Cały czas mam do niego żal, może i niesłusznie... ale w sumie mam gdzieś czy słusznie czy nie.

Jonathan Reynolds · 2017-01-08 23:56:07

Unoszę brwi, rozglądając się po porozrzucanych rzeczach. Zdejmuję okulary i przecieram je brzegiem koszuli.
- Naprawdę Melisso? - Rzucam jej karcące spojrzenie. - Nie jesteś za stara na zabawę w zmienianie koloru moich ubrań?

Matthew Lawler · 2017-01-08 23:57:09

Przechodzę przed Mel. Uśmiecham się krzywo.
- To było konieczne. - Zrzucam z siebie jego koszulę. - Z resztą, to był mój pomysł, Johnny. Nie wściekaj się na nią.

Jonathan Reynolds · 2017-01-08 23:58:12

Zerkam przelotnie na Matthew.
- W to akurat nie wątpię. Zawsze ty byłeś pomysłodawcą tych wszystkich głupot. A teraz przejmuje to po tobie Christopher - zauważam, a on uśmiecha się pod nosem, gdy to mówię.

Melissa Reynolds · 2017-01-09 00:06:21

- Taa, a może Melissa woli sama się wypowiedzieć na swój temat? - pytam w końcu patrząc na tatę. - Matt przynajmniej się stara. Czasem muszę zrobić coś głupiego. - Wzruszam ramionami, jak gdyby nigdy nic, choć tak na prawdę zaczynam się czuć gorzej. - W końcu jestem walnięta, łatwiej byłoby mnie wysłać po prostu do wariatkowa? - pytam najspokojniej jak potrafię, patrząc w oczy ojcu. Wiem, że czyta moje emocje, on wie, że w środku cała się gotuje. Serce wali mi jak szalone - czyli Matt też wie, że coś jest nie tak.

Jonathan Reynolds · 2017-01-09 00:09:49

Zaraz wybuchnie. Pewnie nie ważne co zrobię, i tak wybuchnie. Przydałaby się w tym momencie Rosalie.
- Jesteś moją córką, Melisso. Nie wyślę cię do zakładu psychiatrycznego. A teraz jeśli możesz, posprzątaj. Razem z Matthew - mówię i idę do jednej z szafek po papiery.

Melissa Reynolds · 2017-01-09 00:15:02

- Oczywiście tato - burczę ze złością.
Najszybciej jak umiem zbieram koszule z podłogi, zwijam w jedną dużą kulę i wrzucam je szuflady.
- Proszę, tato - rzucam i wychodzę z jego pokoju, mijając w drzwiach mamę. Która zaczyna coś mówić ale ja ją olewam i idę do siebie. Muszę coś zagrać. I zapalić.

Rosalie Reynolds · 2017-01-09 00:16:52

- Co się stało? - pytam zdziwiona stanem Melissy, zerkając za siebie.

Matthew Lawler · 2017-01-09 00:18:29

Wzdycham. Cholera. Będę musiał przemówić jej do rozumu. I namówić, żeby zmieniła te kolory ubrań.
- To wy sobie porozmawiajcie, a ja idę gonić złośnicę - mówię, całuję ciocię przelotnie w policzek i wychodzę pospiesznie.

Jonathan Reynolds · 2017-01-09 00:19:31

Wyciągam papiery i podnoszę wzrok na Rosie, poprawiając okulary.
- Jeśli chcesz wiedzieć, wystarczy, że otworzysz tamtą szufladę - mówię, wskazując na szafkę.

Rosalie Reynolds · 2017-01-09 00:26:31

Podchodzę do Jonathana i delikatnie wyjmuje mu z rąk papiery, a on mi na to pozwala.
- Johnny, co się dzieje? - pytam. - Martwię. O ciebie i o Melissę. Ostatnio jest coś... Bardzo nie tak. Mam wrażenie... że nie mówisz mi wszystkiego i... - głos mi lekko drży ale to opanowuje. - Co się dzieje? - powtarzam pytanie, przyciskając papiery Johnnego do piersi i patrząc miękko mężczyźnie w oczy.

Jonathan Reynolds · 2017-01-09 00:32:15

Patrzę na nią przez dłuższą chwilę.
- Łudziłem się, że to nie dotyczy Melissy, jednak patrząc po jej reakcji na wszystko, zaczynam się obawiać, że nie dostrzegłem najoczywistszego. - Kręcę głową. - Albo po prostu starałem sobie wmawiać, że tego nie ma.
Nie potrafię patrzeć jej w oczy. Zaciskam dłonie w pięści i wymijam ją, wychodząc z garderoby do sypialni. Siadam na łóżku, podnosząc książki Rosalie z ziemi.

Rosalie Reynolds · 2017-01-09 00:37:11

Wchodzę z garderoby zaraz za Jonathanem. Kładę jego rzeczy na łóżku i podchodzę do mężczyzny.
- Johnny - mówię cicho. - Johnny - powtarzam łagodnie, chwytając go za nadgarstek. - Proszę, powiedz mi prawdę jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś, to zrób to teraz - proszę, wpatrując się w jego twarz i przygryzam wargę. - Przecież wiesz, że chcę ci pomóc - przypominam z nieśmiałym uśmiechem.

Ogłoszenie

#51 2017-01-08 22:42:05

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#52 2017-01-08 22:48:20

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#53 2017-01-08 22:53:53

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#54 2017-01-08 22:57:05

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#55 2017-01-08 23:01:43

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#56 2017-01-08 23:05:44

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#57 2017-01-08 23:10:48

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#58 2017-01-08 23:12:41

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#59 2017-01-08 23:15:13

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#60 2017-01-08 23:31:19

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#61 2017-01-08 23:36:59

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#62 2017-01-08 23:43:25

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#63 2017-01-08 23:47:59

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#64 2017-01-08 23:56:07

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#65 2017-01-08 23:57:09

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#66 2017-01-08 23:58:12

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#67 2017-01-09 00:06:21

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#68 2017-01-09 00:09:49

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#69 2017-01-09 00:15:02

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#70 2017-01-09 00:16:52

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#71 2017-01-09 00:18:29

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#72 2017-01-09 00:19:31

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#73 2017-01-09 00:26:31

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#74 2017-01-09 00:32:15

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

#75 2017-01-09 00:37:11

Odp: Mieszkanie Reynoldsów

Stopka