Poprzednia

Evie Lynke · 2016-11-16 23:42:48

-Wyłącz to!- Wrzeszcze za nią a po chwili już nie słyszę urządzenia. Uśmiecham się- Tylko słabi się poddają...- Mamrocze. Najpierw staję się niewidzialna. Patrzę co się dzieje. Jakim sposobem ją złapali?Musisz ją jakoś uwolnić...

Robyn Faith Williams · 2016-11-16 23:44:18

Zapinam kostium i mrugam kilka razy.
On miał to samo. A może mi się zdawało?
To teraz nie jest ważne.
Podchodzę do bomby i skanuję ją zegarkiem. Już po chwili wiem, jak ją rozbroić. Czuję pot spływający mi po czole. Jeszcze tylko chwila.
Jeszcze sekunda...
- MAM! - wykrzykuję, gdy udaje mi się rozbroić bombę.

Evie Lynke · 2016-11-16 23:47:10

Zauważam łopatę leżącą niedaleko. Szybko ją łapię i uderzam w głowę chłopaka. Łapie dziewczynę w dłonie.
- Spadamy. - mówię. Ona wzbija się w powietrze a ja zmieniam się w mgłę.

Sarah Steward · 2016-11-16 23:47:20

Podlatuję do Robyn.
- Świetnie. - Mówię z ironią. Uciekły. - Lepiej chodźmy stąd. Bomba w sumie jest rozbrojona... - A moja głowa domaga się bandażu.

Ostatnio edytowany przez Sarah Steward (2016-11-16 23:50:47)

Robyn Faith Williams · 2016-11-16 23:52:35

Wychodzę z nią z dołu, gdy widzę powalonego... Tate'a? Tak?
Waham się przez chwilę, po czym przygryzam wargę.
- Idź beze mnie, Sarah. Trzeba go jakoś ogarnąć.

Sarah Steward · 2016-11-16 23:54:48

- Dobra, tylko... uważaj na niego. - Mówię niepewnie i odlatuję w stronę domu Micaha. Nie pokażę się tak Cinder w Akademiku. Chyba, że jej nie ma... a zresztą, odwiedzę przyjaciela.

Tate Weaver · 2016-11-16 23:57:18

Mrugam kilka razy, aż w końcu odzyskuję ostrość widzenia. Nade mną znajduje się twarz osłonięta czarnym materiałem.
- Sagitta. Jakże przepięknie... - Przewracam oczami, a ona pomaga mi wstać. - Z resztą, chrzanić te teksty. Od dzisiaj omijam łopaty z daleka.

Robyn Faith Williams · 2016-11-17 00:01:58

Prycham lekko.
- Brzmi jak dobry plan, Tate - mówię.
Uspokajam się. W walce zawsze czuję się taka... inna. Jako Sagitta jestem kimś innym. Nie jestem nieśmiałą, uroczą Robyn.
Waham się przez chwilę, zanim zrobię krok bliżej.
- Ponaruszam twoją przestrzeń osobistą - ostrzegam.

Tate Weaver · 2016-11-17 00:03:07

Nie powiem, ciekawie... sformułowane.
- W tym momencie poczułem się jak męska dziwka - stwierdzam.
Unoszę brew, ale nic więcej nie mówię.
Nie wiem dlaczego, ale jakoś... dziwnie się czuję.

Robyn Faith Williams · 2016-11-17 00:05:52

Wyciągam dłoń i odsuwam kurtkę z jego obojczyka.
Nadal tam jest. I wcale mi się nie przewidziało. Zagryzam wargę, obawiając się znowu tępego bólu w głowie, ale ten nie nadchodzi. Na szczęście. Jeszcze przez chwilę patrzę na gwiazdę, po czym odsuwam dłoń.
- Dziwne... - mruczę do siebie.

Tate Weaver · 2016-11-17 00:08:36

Dziwne. Identyczne znamiona w tych samych miejscach u dwójki obcych ludzi. Ma rację. To jest dziwne.
Nie daję niczego po sobie poznać.
- Tak, pobawiłem się dzisiaj w bohatera, ale pora chyba już na mnie. Skoro moje mieszkanie jednak się nie zawali przez bombę, to chyba do niego wrócę. - Salutuję dziewczynie. - To do następnego. Nie wiem jeszcze kiedy, bo raczej nie bawię się w pomaganie Agencji.
To mówiąc, odchodzę w stronę miasta, dosłownie znikając jej z oczu.

Robyn Faith Williams · 2016-11-17 00:09:23

Przechylam lekko głowę.
- Przypadek. - Wzruszam ramionami, po czym wracam do domu.
Tak. Przypadek.

Emma Williams · 2016-12-18 23:06:05

Wchodzę do lasu i siadam na jednym z powalonych pni. Ostatnio patrzenie się na las, drzewa, przyrodę mnie odstresowuje. Pomyśleć, że w ciągu 2 tygodni tak wiele rzeczy się zmieniło. Kiedyś uwielbiałam, zakupy, ploteczki albo dręczenie innych ludzi. Teraz o dziwo nie mam na to najmniejszej ochoty. Nie mam ochoty na jakiekolwiek towarzystwo. A moje myśli cały czas odtwarzają ten felerny dzień.

Napoleon · 2016-12-18 23:21:22

Przechodzę między kolejnymi drzewami, nawołując Lambdy. Nic nie słyszę. Czy to możliwe, że wyjechała? Że mnie zostawiła? Nigdy by tego nie zrobiła.
Kręcę głową. Nie powinienem był jej powiedzieć o tym. Nie powinienem był w ogóle pokazywać mojej natury Emmie. Gorzej będzie, gdy zabiją mnie i ją za to...

Emma Williams · 2016-12-18 23:37:48

Gdy słyszę jakieś kroki oraz odgłosy z oddali natychmiast się podnoszę. Matko mam nadzieję, że ten stwór nie powrócił. Otulam się granatową kurtką i opieram o drzewo. A co jeśli to on? Jestem w środku lasu, nikt mnie uratuje. Podnoszę z ziemi jakąś ułamaną gałąź i wyciągam w stronę nadchodzących kroków.

Napoleon · 2016-12-18 23:41:44

Unoszę wzrok do góry i widzę patyk wymierzony prosto we mnie. Unoszę ręce w geście obrony i spoglądam niezrozumiale na Emme.
- Co tu robisz? - Zadaję pierwsze pytanie, które przychodzi mi do głowy.

Emma Williams · 2016-12-18 23:47:27

-Jezu Leon przestraszyłeś mnie.- momentalnie upuszczam patyk i oddycham z ulgą.- Myślałam, że to ten stwór powrócił.- dodaje ciszej.- A odpowiadając na twoje pytanie, siedzę i rozmyślam.

Napoleon · 2016-12-18 23:57:22

Wzruszam ramionami i rozglądam się na boki.
- Nigdzie nie mogę znaleźć, Lambdy. - odpowiadam. Tak po prostu w przestrzeń.

Emma Williams · 2016-12-19 00:03:18

- Nie widziałam jej tutaj, a jestem tu dosyć często ostatnio.- kręcę głową.- Gdzie byłeś przez 2 tygodnie?- pytam cicho.- Gdy już rodzice wypuścili mnie z domu szukałam cię.- wyznaję cicho.

Napoleon · 2016-12-19 00:07:18

Kręcę głową.
- Niepotrzebnie. Teraz wszyscy mamy kłopoty. - dodaję.

Emma Williams · 2016-12-19 00:11:54

- Jakie kłopoty?- marszczę brwi.- Tamtej nocy też coś wspominałeś o kłopotach, ale nadal nie wiem jakich.- wzdycham cicho.

Napoleon · 2016-12-19 00:13:49

- Dużych. - urywam. - Masz szczęście, że nic nie wiesz. - mówię i przesuwam się w bok, nasłuchując.

Emma Williams · 2016-12-19 00:22:21

- Czyli wszyscy mamy duże kłopoty i mam szczęście w nieszczęściu,że nic nie wiem.- podsumowuję.- Matko to przez mnie te wszystkie kłopoty prawda?- krzywię się. Nie lubię się do czegoś przyznawać, kiedyś nigdy się nie przyznawałam do błędów.

Napoleon · 2016-12-19 00:26:58

Chciałbym powiedzieć, że nie, ale nie mogę. Zamiast tego milczę i po raz setny wołam Lambdę, choć i tak wiem, że to bez sensu.

Emma Williams · 2016-12-19 00:34:36

Nie zaprzeczył... Czyli to wszystko moja wina... Opieram się o drzewo i zjeżdżam na dół.-Matko dlaczego? Co ja takiego zrobiłam?- przełykam ślinę. Gdybym wtedy nie szła do domu przez park nic nigdy by sie nie wydarzyło...

Ogłoszenie

#51 2016-11-16 23:42:48

Odp: Las

#52 2016-11-16 23:44:18

Odp: Las

#53 2016-11-16 23:47:10

Odp: Las

#54 2016-11-16 23:47:20

Odp: Las

#55 2016-11-16 23:52:35

Odp: Las

#56 2016-11-16 23:54:48

Odp: Las

#57 2016-11-16 23:57:18

Odp: Las

#58 2016-11-17 00:01:58

Odp: Las

#59 2016-11-17 00:03:07

Odp: Las

#60 2016-11-17 00:05:52

Odp: Las

#61 2016-11-17 00:08:36

Odp: Las

#62 2016-11-17 00:09:23

Odp: Las

#63 2016-12-18 23:06:05

Odp: Las

#64 2016-12-18 23:21:22

Odp: Las

#65 2016-12-18 23:37:48

Odp: Las

#66 2016-12-18 23:41:44

Odp: Las

#67 2016-12-18 23:47:27

Odp: Las

#68 2016-12-18 23:57:22

Odp: Las

#69 2016-12-19 00:03:18

Odp: Las

#70 2016-12-19 00:07:18

Odp: Las

#71 2016-12-19 00:11:54

Odp: Las

#72 2016-12-19 00:13:49

Odp: Las

#73 2016-12-19 00:22:21

Odp: Las

#74 2016-12-19 00:26:58

Odp: Las

#75 2016-12-19 00:34:36

Odp: Las

Stopka