Mieszkanko Aleksego

Kimberly Harrison · 2017-02-04 17:04:31

- Musisz zrozumieć, że moim celem jest pomóc ci Aleksy. Jeśli będziemy współpracować, uda nam się przeskoczyć mur, który wywołał u ciebie amnezję i wyparcie wszystkich wspomnień i dotrzeć do tych dobrych, które straciłeś. Może dzięki temu dowiesz się czegoś o swojej rodzinie? Być może masz rodziców, rodzeństwo? Może w Rosji zostawiłeś swoją miłość, a teraz nie możesz do tego dotrzeć, przez traumę? - zauważam unosząc znów wzrok znad książki.

Aleksy Romanow · 2017-02-04 17:05:30

Zamykam oczy i na moje nieszczęście skupiony na oddechu zasypiam.

Kimberly Harrison · 2017-02-04 17:12:24

Westchnęłam gdy jego oddech zwolnił i stał się równomierny i spokojniejszy. Nie ruszam się z miejsca i zagłębiam się w lekturę.

Aleksy Romanow · 2017-02-04 17:17:58

Nie jest dane mi długo spać. Zlany potem, oddychając ciężko siadam sztywno. Koszmary. Jęczę cicho, czując jak rany na brzuchu znów się otwierają. Opadam z łomotem na poduszki.

Ostatnio edytowany przez Aleksy Romanow (2017-02-04 17:18:41)

Kimberly Harrison · 2017-02-04 17:23:07

Podnoszę wzrok zaniepokojona.
- Aleksy... Nękają cię koszmary? - wstaję i podchodzę do mężczyzny bliżej. Wtedy wyczuwam charakterystyczny zapach... ropy. Marszczę nos.

Aleksy Romanow · 2017-02-04 17:23:45

Zamykam oczy, uspokajając oddech. To tylko sny... Wspomnienia...

Kimberly Harrison · 2017-02-04 17:25:51

- Aleksy, spokojnie. Koszmary traumy, o całkiem normalne zjawisko. Trzeba je zabić silniejszym wspomnieniem. Pomaga czasem cofnięcie się do najwcześniejszego wspomnienia i przeanalizowaniu go pod kątem szczegółów potrzebnych do odszukania jeszcze wcześniejszych wspomnień.

Aleksy Romanow · 2017-02-04 17:27:22

Kręce głową gwałtownie i zaciskam powieki. Chcę zapomnieć...

Kimberly Harrison · 2017-02-04 17:36:13

- Aleksy... Chcesz się dowiedzieć czegoś o swojej rodzinie...? - spytałam się z troską.

Aleksy Romanow · 2017-02-04 17:36:40

Zapomnieć...

Kimberly Harrison · 2017-02-04 17:39:50

- Aleksy, rodzina - powtarzam patrząc na niego z troską. - Kiedy przypomnisz sobie o nich, trauma stanie się znacznie łagodniejsza. Potrzebujesz silniejszego bodźca.

Aleksy Romanow · 2017-02-04 17:40:50

Nadal kręce głową. Czuję jak krew przesiąka przez bandaż. Powoli wstaje i idę do łazienki.

Kimberly Harrison · 2017-02-04 17:46:27

Podążam za nim wzrokiem. Naprawdę jest źle. Widziałam już torturowanych żołnierzy, ale... Na nim musiało się to odbić najbardziej.
- Aleksy, bierzesz leki...? - pytam.

Aleksy Romanow · 2017-02-04 17:50:01

Zatrzaskuje drzwi z hukiem i zdejmuje koszulkę. Znajduję świeży bandaż, po czym odwijam stary. Spoglądam na rany i krzywie się. Z dnia na dzień wyglądają coraz gorzej. Przemywam je, sycząc, po czym ciasno owijam bandażem. Przy okazji zmieniam opatrunek na prawej łydce. Ścieram krew z podłogi i wychodzę. Wracam na kanapę

Kimberly Harrison · 2017-02-04 17:56:03

- Zrozum, ignorując mnie tylko bardziej utwierdzasz mnie, że tej pomocy potrzebujesz - zauważam. - A póki co wiedzę, że naprawdę potrzebujesz pomocy. Możesz ze mną porozmawiać - zapewniłam go.

Aleksy Romanow · 2017-02-04 17:57:57

Milczę, gapiąc się tępo w sufit. Znów wpadam w letarg.

Kimberly Harrison · 2017-02-04 18:03:10

Westchnęłam. Musi przywyknąć do mojej obecności. Wracam na kanapę i siadam przyglądając się mężczyźnie. Zerknęłam na zegarek. Już czas. Zapisałam swój numer na kartce papieru i podpisałam się. Odłożyłam kartkę na stół i zabrałam rzeczy.
- Muszę iść Aleksy. Tak jak mówiłam zostawiam ci mój numer. Do jutra "Aleś" - zaśmiałam się cicho i podeszłam do drzwi.

Aleksy Romanow · 2017-02-04 18:04:44

Zaburczało mi w brzuchu, ale na samą myśl o jedzeniu mnie zemdliło. Westchnąłem i zacząłem liczyć.

Kimberly Harrison · 2017-02-04 20:16:35

*TYDZIEŃ PÓŹNIEJ*

Zapukałam do drzwi i weszłam bez czekania.
- Dzień dobry Aleksy... - zmarszczyłam nos. Wszędzie unosił się smród ropy.
- Aleksy! Bierzesz leki?

Aleksy Romanow · 2017-02-04 20:17:53

Patrzę się w sufit i liczę. Znowu przyszła. Zawsze przychodzi.

Kimberly Harrison · 2017-02-04 20:23:43

- Aleksy! - podnoszę głos. Kręcę głową i odkładam swoją torebkę na fotel.
- Twoje rany ropieją, musisz wrócić do lekarza!

Aleksy Romanow · 2017-02-04 20:24:29

Kręce głową. Z moich ust wyrywa się słabe, niedosłyszalne - Nie...

Kimberly Harrison · 2017-02-04 20:33:05

Na chwilę straciłam rezon. Odezwał się po raz pierwszy i... ładny akcent... otrąsnęłam się.
- Twoje rany mogą być nieznaczne, ale kiedy nie dbasz skończą się śmiertelnie - zauważam stając nad nim.

Aleksy Romanow · 2017-02-04 20:33:57

Nieustannie kręce głową. Zaciskam powieki - Nie...

Kimberly Harrison · 2017-02-04 20:37:13

- Aleksy, proszę... - powiedziałam błagalnie. - Rozumiem, że źle Ci się to kojarzy, ale... pozwól mi przynajmniej spojrzeć na rany...

Ogłoszenie

#26 2017-02-04 17:04:31

Odp: Mieszkanko Aleksego

#27 2017-02-04 17:05:30

Odp: Mieszkanko Aleksego

#28 2017-02-04 17:12:24

Odp: Mieszkanko Aleksego

#29 2017-02-04 17:17:58

Odp: Mieszkanko Aleksego

#30 2017-02-04 17:23:07

Odp: Mieszkanko Aleksego

#31 2017-02-04 17:23:45

Odp: Mieszkanko Aleksego

#32 2017-02-04 17:25:51

Odp: Mieszkanko Aleksego

#33 2017-02-04 17:27:22

Odp: Mieszkanko Aleksego

#34 2017-02-04 17:36:13

Odp: Mieszkanko Aleksego

#35 2017-02-04 17:36:40

Odp: Mieszkanko Aleksego

#36 2017-02-04 17:39:50

Odp: Mieszkanko Aleksego

#37 2017-02-04 17:40:50

Odp: Mieszkanko Aleksego

#38 2017-02-04 17:46:27

Odp: Mieszkanko Aleksego

#39 2017-02-04 17:50:01

Odp: Mieszkanko Aleksego

#40 2017-02-04 17:56:03

Odp: Mieszkanko Aleksego

#41 2017-02-04 17:57:57

Odp: Mieszkanko Aleksego

#42 2017-02-04 18:03:10

Odp: Mieszkanko Aleksego

#43 2017-02-04 18:04:44

Odp: Mieszkanko Aleksego

#44 2017-02-04 20:16:35

Odp: Mieszkanko Aleksego

#45 2017-02-04 20:17:53

Odp: Mieszkanko Aleksego

#46 2017-02-04 20:23:43

Odp: Mieszkanko Aleksego

#47 2017-02-04 20:24:29

Odp: Mieszkanko Aleksego

#48 2017-02-04 20:33:05

Odp: Mieszkanko Aleksego

#49 2017-02-04 20:33:57

Odp: Mieszkanko Aleksego

#50 2017-02-04 20:37:13

Odp: Mieszkanko Aleksego

Stopka