Mieszkanko Aleksego

Aleksy Romanow · 2017-02-08 15:44:20

Wywróciłem oczami - Obawiam się, że to tak nie działa

Kimberly Harrison · 2017-02-08 15:50:25

- Przecież mi ufałeś. Pokazałeś sowje rany, dzięki mnie znów nie boisz się mówić, a teraz nagle stwierdzasz, że mi nie wierzysz? - rozkładam ręce. - Co niby mam zrobić byś mi łaskawie zaufał.

Aleksy Romanow · 2017-02-08 15:52:35

- Uściślijmy coś sobie. Nigdy ci nie ufałem i jest nieprawdopodobnym, żebym ci zaufał - powiedziałem sucho, nie patrząc na nią

Kimberly Harrison · 2017-02-08 15:57:07

- Dlaczego? Jestem twoim psychiatrą - przypomniałam. - Między lekarzem, a pacjentem musi być zaufanie!

Aleksy Romanow · 2017-02-08 15:59:50

- Mam wrażenie, że oczekujesz go tylko z mojej strony. - westchnąłem i rozejrzałem się po otwartej przestrzeni

Kimberly Harrison · 2017-02-08 16:05:31

- Fakt, oczekuję. Ale jeśli Ty też potrzebujesz, mogę... usprawiedliwić złamanie zasad. Potrzebuję Twojego zaufania by kontynuować leczenie...

Aleksy Romanow · 2017-02-08 16:06:32

Wywróciłem oczami - Leczenie to, leczenie tamto... Mam dość tego twojego gadania o tym. - prychnąłem

Kimberly Harrison · 2017-02-08 16:16:48

- Chcę Ci przecież pomóc... Takie moje zadanie. A potrzebujesz tej pomocy.

Aleksy Romanow · 2017-02-08 16:18:19

- Wiesz czego jeszcze potrzebuje? Świętego spokoju. A ty usilnie i nieustannie mi go zakłócasz. - wywarczałem, próbując opanować oddech

Kimberly Harrison · 2017-02-08 16:22:49

- Twój święty spokój Cię zabije Aleksy! Nie, lepiej. Bez mojej pomocy zabijesz się sam. Próbuje Ci pomóc, wiem jak Ci pomóc, chcę ci pomóc. Proszę zrozum to...

Aleksy Romanow · 2017-02-08 16:23:56

- Ale ja nie chcę pomocy! - wyrzuciłem ręce do góry - Czego nie potrafisz zrozumieć w tym zdaniu?!

Kimberly Harrison · 2017-02-08 16:27:12

- Masz zakrzywione spojrzenie na świat. Potrzebujesz pomocy, choć o tym sam nie wiesz - staram się być nadal spokojna.

Aleksy Romanow · 2017-02-08 16:29:51

- Tak, bo oczywiście ty mnie znasz doskonale i ty wiesz co jest dla mnie najlepsze. - rzuciłem sarkastycznie

Kimberly Harrison · 2017-02-08 16:32:31

- Nie znam Cię na tyle, ale psychika człowieka jest zdradliwa i wadliwa i to jest niezmienne. Jedno mówisz inne myślisz, co innego robisz. A przychodzę do Ciebie już tyle by choć odrobinę poznać gdzie u Ciebie wystąpiła wada w myśleniu, by ją naprawić.

Aleksy Romanow · 2017-02-08 16:34:27

- Mówisz o moim umyśle, jakby był zawirusowanym komputerem. Co najlepsze, jednym z wielu takich samych modeli - pokręciłem głową - A jako psychiatra chyba powinnaś doskonale wiedzieć, że to tak nie działa

Kimberly Harrison · 2017-02-08 16:37:20

- Próbuję to jakoś przełożyć dla Ciebie. Wszystko wiesz lepiej, nie przyjmujesz rad, zamknięty w swojej chorobie. Uważasz wszystkich za wrogów, czasem myślę, że swojego cienia się boisz, zupełnie nie potrzebnie. Cały czas próbuje ci pokazać, że możesz sobie ufać...

Aleksy Romanow · 2017-02-08 16:38:42

- Mam ufać komuś, kto powinien umrzeć dawno temu? Genialny pomysł - wywróciłem oczami

Kimberly Harrison · 2017-02-08 16:46:33

- Nie umarłeś. Przeżyłeś tak? Skoro przeżyłeś to znaczy, że jest ku temu powód... - przygryzam wargi. - Widziałam różaniec. Wierzysz, prawda? Więc skoro Bóg chciał byś żył, Bóg, czy jakakolwiek inna siła boska... Posłuchaj jej i żyj, ale nie w ciągłej obawie czy strachu.

Aleksy Romanow · 2017-02-08 16:49:17

Umilkłem i usiadłem na trawie. Rozejrzałem się. Psy biegały na około. Co ja tutaj robię...?

Kimberly Harrison · 2017-02-08 16:51:16

Usiadłam w pobliżu.
- Więc... co mam zrobić, byś mi zaufał?

Aleksy Romanow · 2017-02-08 16:54:45

- Nie mam bladego pojęcia. - sam nie wiem, czemu warknąłem

Kimberly Harrison · 2017-02-08 17:02:50

Westchnęłam.
- Możesz pytać. Jeśli ma to pomóc, odpowiem - zapewniłam przygryzając warge. Mówić o sobie... to nie w moim stylu.

Aleksy Romanow · 2017-02-08 17:04:14

- Dlaczego weterani? To zawsze najgorsze przypadki. - zaczynam kręcić palcem kółka w trawie

Kimberly Harrison · 2017-02-08 18:37:50

- No właśnie. Są najgorszymi przypadkami i nikt się nimi nie chce zajmować. A jestem na tyle pewna swoich zdolności, i tego, że żaden chory psychicznie weteran mnie nie zaszlachtuje, ani nie zgwałci, że postanowiłam właśnie z nimi pracować. Zresztą zawsze byłam nauczona by stawiać sobie poprzeczkę najwyżej... - Marcus mi to powtarzał. Zawsze wrzucał mnie na głęboką wodę.

Aleksy Romanow · 2017-02-08 18:39:30

- Ambitnie. - skwitowałem, kładąc się na trawie. Dawno tego nie robiłem

Ogłoszenie

#476 2017-02-08 15:44:20

Odp: Mieszkanko Aleksego

#477 2017-02-08 15:50:25

Odp: Mieszkanko Aleksego

#478 2017-02-08 15:52:35

Odp: Mieszkanko Aleksego

#479 2017-02-08 15:57:07

Odp: Mieszkanko Aleksego

#480 2017-02-08 15:59:50

Odp: Mieszkanko Aleksego

#481 2017-02-08 16:05:31

Odp: Mieszkanko Aleksego

#482 2017-02-08 16:06:32

Odp: Mieszkanko Aleksego

#483 2017-02-08 16:16:48

Odp: Mieszkanko Aleksego

#484 2017-02-08 16:18:19

Odp: Mieszkanko Aleksego

#485 2017-02-08 16:22:49

Odp: Mieszkanko Aleksego

#486 2017-02-08 16:23:56

Odp: Mieszkanko Aleksego

#487 2017-02-08 16:27:12

Odp: Mieszkanko Aleksego

#488 2017-02-08 16:29:51

Odp: Mieszkanko Aleksego

#489 2017-02-08 16:32:31

Odp: Mieszkanko Aleksego

#490 2017-02-08 16:34:27

Odp: Mieszkanko Aleksego

#491 2017-02-08 16:37:20

Odp: Mieszkanko Aleksego

#492 2017-02-08 16:38:42

Odp: Mieszkanko Aleksego

#493 2017-02-08 16:46:33

Odp: Mieszkanko Aleksego

#494 2017-02-08 16:49:17

Odp: Mieszkanko Aleksego

#495 2017-02-08 16:51:16

Odp: Mieszkanko Aleksego

#496 2017-02-08 16:54:45

Odp: Mieszkanko Aleksego

#497 2017-02-08 17:02:50

Odp: Mieszkanko Aleksego

#498 2017-02-08 17:04:14

Odp: Mieszkanko Aleksego

#499 2017-02-08 18:37:50

Odp: Mieszkanko Aleksego

#500 2017-02-08 18:39:30

Odp: Mieszkanko Aleksego

Stopka